środa, 6 sierpnia 2025
czwartek, 31 lipca 2025
Ziobro dostał migotania pośladków
Zbigniew Ziobro ma amplitudę, jak niektórzy pacjenci Tworek, którzy siedzą na parapetach i udają zegary: Tik-Tak, Tik-Tak, Tik-Tak.
Ziobro też udaje zegar: raz umiera-potem ożywa. Tik-Tak. Umarł-Żyje.
Trudno zgadnąć, czy już jest trupem, czy zombie, a może pacjentem, który udawał ciężką chorobę, aby uniknąć odpowiedzialności zdewastowania sądownictwa w kraju.
Nasz zombie właśnie ożył i dostał migotania obydwu pośladków na wieść, iż minister Waldemar Żurek robi porządki w Ministerstwie Sprawiedliwości i sądownictwie.
A porządki te są niebywałe, godne Herkulesa, który czyści stajnie Augiasza.
Minister Żurek w ciągu kilku dni zrobił więcej dla praworządności niż Adam Bodnar w półtora roku, choć to był dobry minister.
Ale Żurek to mistrz nad mistrze. Właśnie odwołał 9 osób w ministerstwie i 46 prezesów i wiceprezesów sądów w kraju.
Można? Można! Nie trzeba nadmieniać, iż te persony są pisowcami, ziobrystami, czyli tymi narzędziami za pomocą których rozwalano w kraju sądownictwo; szkodnicy pisowscy, stonka kaczystowska.
A Ziobro ożył i na konferencji prasowej dostał migotania pośladków: Żurek ma czas do piątku wieczorem, aby przywrócić jako prokuratora krajowego Dariusza Barskiego.
Śmiechu warte, prawda? Trzymając się alegorii pośladków, należy zapytać, kogo na konferencji prasowej Ziobro osrał tym swoim ultimatum.
Niezależnie kto znalazł się w ostrzale dewastatora sądownictwa, smród poszedł na cały kraj po migotaniu pośladków Ziobry.
Więcej o migotaniu pośladków Ziobry >>>
wtorek, 22 lipca 2025
Kaczyński w szponach bólu, zemsty i paranoi. Szczuj
Jarosław Kaczyński w pocie czoła pracuje na miano szczuja narodowego i on mu się słusznie należy. Inni otrzymują Order Orła Białego, a Kaczyńskiemu uroczyście powinien być przyznany Order Szczuja.
Szczuj Kaczyński napluł na wybitnego prawnika prof. Andrzeja Zolla tylko dlatego, że ten szuka wyjścia z impasu prawnego zatwierdzenia ważności wyborów.
Izba Kontroli Nadzwyczajnej SN ma wadę prawną nie tylko konstytucyjną, ale też unijny sąd TSUE tę izbę nazwał nie-sądem.
Izba więc nie może stwierdzać ważności wyborów, bo podważa ważność funkcji wybranego prezydenta. To dopychanie kolanem głowy państwa. Kolokwialnie: walnięcie z glana Nawrockiego.
Alfons nie jest moim prezydentem, ale Polska jest moją ojczyzną.
Prof. Zoll zaproponował, aby w tej sytuacji o ważności wyborów zadecydowało Zgromadzenie Narodowe. Jest to jakieś wyjście z bezprawia, jakie stworzyło PiS. Jakaś legitymacja polityczna.
W związku z czym Kaczyński zaczął podważać dorobek naukowy prof. Zolla.
Czyż to nie szczuj?
Więcej o szczuju Kaczyńskim >>>
Niewątpliwie czeka nas burzliwy okres w polityce. Gwarantuje to Nawrocki, który nie ukrywa, że jego celem będzie walka z rządem Donalda Tuska.
Publicyści "prorokują", iż dojdzie do koalicji PiS z Konfederacją. Publicystów mamy, jakich mamy. Nisko ich oceniam, drażnią mnie ich luki w wiedzy, logice i przede wszystkim źle skrywają swoje sympatie polityczne.
Podobnie jest z oceną wyborów prezydenckich. Nie piszę o wyniku, acz musimy mieć na względzie anomalia w komisjach wyborczych, które doprowadziły do tego, że w dalszym ciągu nie znamy rzeczywistego rozkładu głosów na kandydatów.
Faworyt Rafał Trzaskowski przegrał. Dlaczego?
Nie jest prawdą, że głosy na partie z automatu należy przypisywać konkretnemu kandydatowi. Elektorat jest płynny i ma ciąg na siłę osobowości. Mniejsza.
Czy w przyszłości może dojść tylko do koalicji PiS z Konfederacją? Sadura i Sierakowski twierdzą, że niekoniecznie, a nawet widzą możliwość współpracy PO (KO) z Konfederacją.
Ale... bez Donalda Tuska.
Pomijam obcość ideową KO i Konfederacji. Lecz bez Tuska, to jak jeździec bez głowy.
W Koalicji Obywatelskiej są wybitni politycy, jak Sienkiewicz, Kierwiński, czy Sikorski, lecz to Tusk jest gwarantem, że KO będzie zwyciężać i PiS trzymać z dala od koryta.
Więcej o ewentualnym sojuszu KO z Konfederacją >>>
sobota, 5 lipca 2025
sobota, 7 czerwca 2025
piątek, 30 maja 2025
W niedzielę robimy Jagodno
Więcej o złodziejstwie Romanowskiego >>>
Prezydent Warszawy cały czas ma mobilizacyjną rezerwę w postaci wyborców Koalicji 15 października z 2023 r. Na partie tworzące dziś rząd padło wtedy ponad 11,5 mln głosów – o milion więcej niż na wszystkich kandydatów prawicy w pierwszej turze.
Więcej o szansach Trzaskowskiego na prezydenturę >>>
środa, 28 maja 2025
niedziela, 25 maja 2025
Tomasz Lis - Bez przebaczenia
Powszechnie uważa się, że wątpliwości są dowodem myślenia i świadectwem rozumu. Niestety nie zawsze. Co byśmy powiedzieli o gościu, który mając do dyspozycji zjedzenie smacznego obiadu w mieszkaniu na 10 pietrze albo otworzenie okna i skończenie w dół, miałby wątpliwości co zrobić. Serio uznalibyśmy, że gość jest mądry, czy może wbrew przeciwnie?
Metafora wydaje mi się na miejscu i na czasie, bo mniej więcej taki dylemat stoi w tych dniach przed Polakami.
Nigdy w historii naszych wyborów prezydenckich kontrast między uczestnikami finału nie był tak oczywisty, wręcz szokujący. Korzystając z najgłębszych pokładów mojej empatii od wielu tygodni próbuję odgadnąć jakie to kompetencje, zalety, cnoty i talenty pana Karola Nawrockiego skłaniają wielu ludzi do myślenia o głosowaniu na niego. Szukam, szukam i znaleźć nie mogę. Jasne, rozumiem, że wielu chce go poprzeć z nienawiści do Tuska, Trzaskowskiego, KO, liberałów i lewicy. W porządku, ale z nienawiści do Tuska i Trzaskowskiego zdecydować się na obcięcie sobie stopy siekierą, to jednak niezwykły radykalizm.
Ja na wybory oczywiście pójdę, ale przyznaję, że nasza demokracja podoba mi się coraz mniej, bo coraz mniej podoba mi się fundamentalnie- egzystencjalny charakter wyborów, przed którym stajemy. To w zasadzę co chwilę jest szekspirowskie „ być czy nie być”. Bo, umówmy się, wybór między Trzaskowskim a Nawrockim i konsekwencje naszej zbiorowej decyzji dokładni taki mają charakter.
Nie podoba mi się też, że nasze wybory mają wymiar antyzdrowotny. Gdy w 2015 roku ogłaszano zwycięstwo Dudy i PiS-u, za każdym razem miałem tętno 220-230, a ciśnienie niewiele mniejsze, czyli takie jak u maratończyka na ostatnich dwustu, trzystu metrach przed metą. I zgaduję, że nie tylko ja. Całe szczęście, że po kolejnych wyborach i moich kolejnych przygodach zdrowotnych, mam już zapisany stały zestaw leków, w tym rozrzedzających krew i obniżających ciśnienie. Na moment zwycięstwa takiego Nawrockiego jestem więc przynajmniej medycznie przygotowany, i jest szansa, że nie trafi mnie od razu szlag. Choć nie wiem czy jego prezydentura nie wymagałaby kolejnych leków jakiejś nowej generacji. I nie wiem tylko kto podałby je Polsce i Polakom.
Czyli generalnie przyznaję się, jeśli idzie do wyborców Nawrockiego, do pewnej, a nawet pełnej bezradności poznawczej. Oprę się jednak impulsowi protekcjonalnego ich recenzowania, tym bardziej że w niczym to sytuacji by nie polepszyło.
Nawiasem mówiąc ze wzruszeniem przyglądam się jak nasi szczególnie młodsi, marketingowo zorientowani pisarze, gorliwie i kabotyńsko zakładają w tych dniach szaty obrońców ludu przed pogardą elit. Nie przeszkadza im zupełnie, że żadnych przejawów pogardy nie ma, a jeśli już to w drugą stronę, bo oto doradca Dudy zarzuca wyborcom Trzaskowskiego oraz kandydatów lewicy, że wyparli się polskości. Tego nasi pisarze akurat nie krytykują. Oni ludu bronią, choć jak zawsze nie o lud im idzie ale o siebie. To co robią to po prostu mało wyrafinowana autokreacja: ja pisarzem i przedstawicielem elit będąc, swoją elitarność i partykularyzm porzucam, patrzę głębiej, dalej i szerzej. Czyli daję kolejne świadectwo swej przenikliwości, wyjątkowości a nawet wybitności. Czyli taki festiwal masturbacji. Marketingowo ma to nawet sens, ci co mnie czytali dalej czytać będą, a może dołączą nowi skuszeni moim elitosceptycyzmem. Generalnie wolę jak pisarze piszą książki a nie publicystykę, bo to ich wcielenie zdaje mi się o niebo bardziej autentyczne. Ale nie będę przecież w duchu minionej epoki, rzucał „ literaci do książek”. Chcą pisać niech piszą. Co chcą. To jasne.
Pisarze, nasi inżynierowie dusz, i tak ryzykują w wyborach niewiele, o niebo mniej niż większość obywateli. Żaden werdykt wyborczy puli ich odbiorców, a więc dochodów, przecież nie zmniejszy.
Mogą sobie wiec ma wszystko bezpiecznie i bezstresowo pozwolić. A propos słów w przedrostkiem „ bez” miewają one charakter pozytywny, obojętny lub negatywny, czasem skrajnie negatywny. Bezpieczny, bezstresowy, bezpłatny, bezcenny, to odcień pozytywny, beznamiętny i bezzwłoczny- obojętny, bezwzględny, bezwstydny, bezzębny, beztroski, bezecny, bezsenny, bezradny, to odcień mniej lub bardziej negatywny.
Rodakom moim życzę podjęcia za tydzień decyzji, która nie będzie wyrazem beztroski, bezeceństwa i intelektualnej bezradności, nie sprawi, że przez lata będziemy cierpieli na bezsenność, zmuszeni do mniej lub bardziej beznamiętnego przyglądania się plugawieniu ojczyzny, czyli do głosowania przeciw bezwzględności i bezwstydowi, co uwolni nas na 5 lub 10 lat od dojmującego poczucia bezradności, zażenowania i wstydu. Choć tyle. Nawet bezwstyd powinien jednak mieć granice. I nie musi przecież mieszkać w pałacu prezydenckim.
Felieton Tomasza Lisa >>>
środa, 21 maja 2025
wtorek, 20 maja 2025
Subskrybuj:
Posty (Atom)